Astronominin emekleme devirlerinden günümüze, uzayla ilgilenenleri her vakit büyülemeyi başarmış olan Ay, dünyamızın gecelerini aydınlatıyor, üzerindeki çekim tesiriyle de günümüzün 24 saat sürmesine katkıda bulunuyor. Birebir vakitte gelgitleri bir bakıma denetim eden uydumuz, bu üzere birçok özelliğiyle dünyadaki hayatın devamlılığına katkıda bulunuyor.

Peki, bu denli yararıyla milyarlarca yıl dünyadaki nizama katkı sağlamış olan Ay, bir gün üzerimize yanlışsız gelmeye başlasaydı ne olurdu? Baştan söyleyelim, kıyamet senaryolu filmlerde anlatıldığı üzere kocaman bir kaya yığını üzerimize düşmeyecek. Daha çok, üzerimize geldiği sırada tesirleri o kadar makûs olacak ki “keşke düşse de bitse” diyeceksiniz.

Öncelikle ortadan çıkarmamız gereken bahis: Ay’ın Dünya’ya gelmesi neden imkânsız olarak görülüyor?

Astronomi alanının önde gelen isimlerinin açıklamalarına nazaran yörünge ve sürat terimlerini kullanarak Ay’ı küçük bir topa benzetebiliriz. Olağan koşullarda bir tenis topunu fırlattığımızda bir yörünge izler ancak havanın tesiriyle eninde sonunda yere düşer.

Fakat şayet gereğince süratli fırlatılırsa teoride bu top, izlediği yörüngeyle birlikte size geri dönebilir. Yeniden de söylediğimiz üzere havanın yavaşlatıcı tesiri yüzünden topunuzu ne kadar süratli fırlatırsanız fırlatın eninde sonunda düşecektir. Şayet hava olmasaydı, yavaşlamayacağından sonsuza kadar yörüngesinde kalacaktı.

Ay da dünyamızın etrafında fırlatılmış ve yörüngeye girmiş bir top üzere süratle dönüyor. Ama uzayda hava üzere yavaşlatıcı bir etken olmadığından bu suratı koruyarak yörüngesinde kalabiliyor. Durduk yere yavaşlaması da pek mümkün olmadığından Ay’ın üzerimize gelmesi olağan kaidelerde pek muhtemel değil diyebiliriz.

Biz tekrar de geldiğini düşünelim: Ay’ın bu hareketi başta fark edilmeyecek ve dünyamıza ulaşması tam 1 yıl alacak:

Prof. Matt Caplan’ın ‘Ay, Dünya’ya yaklaştıkça konumunun nasıl değişeceğine’ dair yaptığı simülasyona dayalı olan bu bilginin devamında 12 ay içinde gerçekleşecek olan felaketlere de değiniliyor. Gelin, birinci birkaç haftadan 12’nci aya kadar neler değişecek ve her şey sona erdiğinde neler olacak birlikte bakalım.

İlk günlerde rastgele bir fark yok, Ay yalnızca her zamankinden biraz daha parlak

Ay’ın parlaklığına ek olarak gelgitler de dikkat çekiyor. Ay’ın kendi çekimiyle meydana gelen bu olay, her geçen gün dünyanın farklı kıyı bölgelerinde farklı formda hissediliyor. Dalgaların uzunluğu her geçen gün daha da artıyor ve kıyı bölümlerde görülen bu durum pek de düzgüne işaret etmiyor.

Bu bağlamda 1 ay içinde dalga uzunlukları 4 metreyi görmüş olacak. Daha da berbatı, yükselen bu dalgalar geri gitmeyecek. Bilakis, her geçen gün daha da yükseliyor olacak. Ama daha çarpışma(!) kısmına yaklaşmadık bile.

Daha ikinci aydayız ama herkes şimdiden paniklemeye başladı:

Kıyı kesitlerde yaşayan beşerler, 10 metreye ulaşan deniz düzeyi sebebiyle iç bölümlere gerçek gitmek zorunda kaldı. Lakin bu bir kurtuluş yolu değil. Zira ırmak ve akarsu üzere su kaynakları, deniz düzeyinin yükselmesiyle hem kirlendi hem de taştı. Bu da iç bölümlerde de kimsenin inançlı olmadığına, taşkınların bir mühlet sonra şehirlere ulaşacağına işaret ediyor.

Artık akaryakıt fiyatlarından tasa etmenize gerek yok, zira akaryakıt kıtlığında akaryakıt bulsanız bile yollar otomobil sürmeye elverişli değil:

Taşkınlar sebebiyle farklı tesisler artık başıboş kalmış durumda. Petrol rafinerileri, baz istasyonları ve yerdeki öteki tesisler deniz suyu sebebiyle artık kullanılamaz halde. Bu da internette, temel muhtaçlık karşılamada ve öteki birçok alanda sorun yaşanacak demek.

Şehirlerde vandallarla karşılaşmak mümkün. Hâlâ hayattaysanız, yüksek ihtimalle binaların çatısındasınız demektir.

Üçüncü aydan beşinci aya kadar yaşayacaklarımız: Meselelerimizin en küçüğü olacak olan internete elveda diyelim

• Su altındaki internet kabloları

Üçüncü aya girmemizle birlikte Ay, yörüngedeki uydularımızın izlediği yolu çarpıtacak. Kendi yer çekimi yüzünden ortaya çıkan bu durum, bağlantısı ortadan kaldıracaktır. Elbette az evvel bahsettiğimiz gelgitin tesiri de vakitle büyümeye devam ediyor.

İkinci ayda 10 metreye ulaşan deniz düzeyi, dördüncü ayı takip eden birkaç hafta içerisinde 100 metreyi görecek. Bu da beşinci aya hakikat daha da artacak ve binalarımız artık okyanus suları altında kalacak.

Okyanusların gösterisi bittiğine nazaran zelzeleleri piste alalım:

“Ay üzerimize geliyor, sarsıntı ne alaka?” diye düşünebilirsiniz. Ama bu durum da Ay’ın çekim gücünden kaynaklanıyor. Yer çekiminin tesiriyle sıkıştırılan gezegenimizin yerinde çatlamalar meydana geliyor ve bu çatlaklar yalnızca büyük çaplı sarsıntılar oluşturmakla yetinmiyor.

Söz konusu sıkışma durumu yüzünden artık büyük tesire sahip yanardağ patlamaları da görüyoruz.

Daha yılı anca yarıladık ve artık sabit duruyormuş üzere görünen bir uydumuz var

Artık Ay o kadar yakın ki Dünya’yı 24 saatte turlayabiliyor. Gezegenimiz de tıpkı süreyi kendi etrafında dönerken geçirdiğinden artık Dünya’nın yalnızca bir yarısına görünen bir Ay’ımız var. Bu sebeple Dünya’nın Ay’a bakan yüzünde okyanuslar kentleri ele geçirmişken öbür yüzünde sular geri çekilmiş olacak.

Geldik aksiyonun asıl başladığı kısma: Yaklaştıkça hızlanan uydumuz form değiştiriyor

Dünya’nın yer çekimi kuvveti Ay’dakinden fazla olduğundan Ay’ın gezegenimize bakan kısmına, öbür tarafına göre daha çok çekim kuvveti uygulanıyor. Bu da Ay’ın, belirli bir müddet içinde, daha çok yumurtaya benzer bir form alacağı manasına geliyor.

Dünyamız Ay’ın çekimi yüzünden nasıl sarsıntılarla baş başa kaldıysa, Ay da tıpkı yazgısı hal değiştirirken yaşıyor.

Buna ek olarak Ay’ın, gezegenimizi artık 24 saatte turladığını söylemiştik. Sekizinci aydan itibaren bu hız daha da artacak ve daha yüksek çaplı zelzelelerle yanardağ patlamalarına yol açacak. Buradan çıkan dumanlar da güneş ışığının çok az bir ölçüsünün gezegenimize ulaşmasına izin veriyor olacak.

Bu da adeta donacağız demek:

Güneş ışığının da azalması ve dumanların gökyüzünü sarmasıyla artık güçlü asit yağmurları kapıda olacak. Bu da bitkilerin adeta silineceği anlamına geliyor.

Hayal kırıklığına uğrattığımız için üzgünüz ama Ay, Dünya’ya çarpmayacak. Lakin güzel yanından bakalım, artık Satürn üzere halkalarımız var

Dünya’mızın öteki gezegenler üzere bir ‘Roche Limiti’ var. Bunu kabaca, bir gök cisminin kendisinden daha büyük bir gök cismine parçalanmadan yaklaşabileceği en yakın mesafe olarak tanımlayabiliriz.

Yani Ay bu limite ulaştığında Dünya’nın çekim gücü kendi yer çekiminden güçlü olacak ve bir müddet sonra da yer çekimi Ay’ın kesimlerini tutamayacağından Ay, modüllere ayrılacak. Bunun sonucunda da bu kesimler yörüngeye girecek ve tıpkı Satürn’de olduğu üzere halkalarımız olacak.

Maalesef bu noktaya kadar milyarlarca insan ömrünü yitirmiş olacak. Daha sonrasında medeniyet tekrar dirilir mi dirilmez mi bilemeyiz. Ama halkaları olan bir Dünya’nın nasıl görüneceğini ve üzerinde ömrün nasıl olacağını merak ediyorsanız bu mevzuyu işlediğimiz içeriğimize göz atabilirsiniz.

Kaynaklar: Kurzgesagt, Quora, Space.com