Çoğu vakit ısırmak insanlara saldırganca bir davranışmış üzere gelebilir. İç güdüsel olarak kimi beşerler da tatlı buldukları bir öbür canlıyı ısırarak sevmek isteyebiliyor. Antropolog Gwen Dewar’a nazaran bu dürtü, çok sevdiğimiz bir yiyeceğe dokunduğumuzda da dopamini tetikleyerek (kişinin duygusal reaksiyonlarında rol oynayan bir hormon) devreye giriyor.
İşte ısırma güdüsünün hudut hücrelerinde yarattığı tesir de motamot böyledir. Tabii ısırmaya yüklenen anlam da bu davranışın gösterilmesine sebep olabiliyor. Pekala kimileri bunu tam olarak neden yapıyor?
Isırmak, göğüslü canlılar için dostluğun sembolü olarak kabul ediliyor.
California Üniversitesinde antropolog olan Susan Perry’nin yönettiği araştırma kümesi, kapuçin maymunlarının birbirlerini ısırmalarının nedenini araştırdı. Maymunlar birbirlerini adeta ritüel yapar üzere ısırıp duruyordu. Bu durum araştırmacıların dikkatini çektiği için maymunların birbirleriyle olan toplumsal bağlarının nasıl olduğunu görmek istediler. Bu hayvanlar ısırma aksiyonunu gerçekleştirirken parmaklarını birbirlerinin ağzına sokuyorlardı ve bu davranış araştırmacıların yorumuna nazaran ‘’ben güvenilirim’’ bildirisini vermek için yapılıyordu.
Yani gördüğünüz üzere ısırmak, maymunlar için kötü niyetli ve saldırganca bir anlam taşımıyor. Tüm göğüslü canlılar annelerinin göğüs bezlerinden süt emmek için memeyi çiğneme eğiliminde olurlar. Araştırmacılara nazaran bu davranış, pek çok memelinin arkadaş canlısı olduğunu gösteren doğal bir davranıştır.
Isırmak, aslında hissedilen bir hissin tabir ediliş biçimi.
Sosyal psikolog Dr. Oriana Aragon, 2015 yılında yaptığı bir araştırmada insanların bu davranışı göstermelerinin sebebinin, içlerinde yaşadıkları bir duyguyu dışa vurmak istemeleri olduğunu tabir ediyor. Bazen dış etrafa gösterdiğimiz hareketlerimiz, içimizde yaşadığımız zıt duygularımızla çelişir. Mesela birine “seni seviyorum” deyip akabinde o kişiyi ısırmak, birbirine tezat davranışlardır.
Aragon, bu tıp yaklaşımların bir şeyi şirin bulmamız ve o şeye karşı hafif muzip bir saldırganlık hissetmemizden kaynaklandığını söylüyor. Lakin bu durum her vakit başkaları tarafından bizim anladığımız formda anlaşılmayabilir. Şöyle açıklayalım: Diyelim bir bebeği apansız sıkıştırmak, köpek yavrusunu çimdiklemek yahut birini apansız ısırmak herkes için oyun- cümbüş maksatlı yapılan bir saldırganlık manasına gelmeyebilir.
Misal partnerinizi, öbür insanların içerisinde sevgi gösterisi yapma emelli ısırdınız. Başkaları bu ısırığın, sizin uygun niyetinizden yahut sevginizden kaynaklandığını anlamayabilir. Araştırmacının çalışma sonucunda bulduğu şey ise insanların güçlü bir hayranlık hissettikleri vakit bu tipten tatlı bir saldırganlık sergileyebileceğidir. Yani ufak bir ısırık, hissedilen o hislerin fizyolojik olarak doğal bir dışavurumudur.
Psikolog, insanların bu çeşitten hislere kapıldıkları vakit içlerinde tutmak yerine karşılarındaki kişiyi ısırarak hislerini yaşamalarında bir sakınca olmadığını söylüyor. Olağan ki uyarmakta yarar var, birinci dereceden yakınlarınız olmayan kimseyi ısırmaya çalışmayın. Psikoloğun söylemlerinde, romantik partneriniz yahut en yakın arkadaşınız üzere şahıslara bu davranışı yapabileceğiniz kastediliyor.
Kaynaklar: Scientific American, VICE