Batı Virginia’ya bağlı Centralia kasabasındaki kömür madenlerinde 1962 yılında akıl almaz bir yangın çıktı. Nüfusu yaklaşık 2700 kişi olan bu bölgedeki yangının nedeni kesin olarak bilinmiyor. Lakin söylentilere nazaran, kömür madenlerinin yakınında birikmiş çöpler yakıldığı için yer altındaki maden yatakları tetiklendi ve bu sebeple her yer yanmaya başladı.
Kasaba yapıları ortasında beş otel ve yedi kilise bulunuyordu. Kasaba sakinleri, böylesi küçük bir yer için bu kadar çok yapının dikkat cazip olduğunu düşünüyorlardı. Silent Hill’in birinci sinemasında, bir anne bir kız çocuğu evlat ediniyor. Kız çocuğu, düşlerinde daima sessiz tepeyi görüyor ve bunun üzerine annenin kızını alıp bu kasabaya gitmesi işleniyor. Bugün bile hala devam eden yangın, fazla dikkat cazibeli bir olay olduğundan, 2012 yılında Silent Hill filminin ikincisi çekildi. O halde gelin bu gizemli kasabanın gizemlerine bir bakalım.
Yangından evvel bölgenin birtakım sakinleri yangın çıkacağını çok evvelden kestirim edip kasabalıları uyarmak istedi lakin mecnun muamelesi gördü.
1950’li yıllarda bu kasabada yaşayan 8 yaşındaki otistik bir birey olan Carolina Watson, öğretmeni ve tüm kasaba halkı tarafından fecî bulunan fotoğraflar çizmeye başladı. Ona bunları niçin çizdiği sorulduğunda, kasabada çıkacak olan büyük yangını resmettiğini söylüyordu. Ancak burada yaşayan beşerler ondan rahatsız oldukları için konutunu taşlamaya başladı. Bu durumun üstüne mecburen bir süre sonra kızın ailesi, onu akıl hastanesine yatırmak zorunda kaldı.
Kız, vakit geçtikte akıl sıhhati daha da bozulduğu, kaldığı hastane odasının duvarlarını da korkutucu resimlerle kapladığı için Pensilvanya’da daha büyük bir hastanede tedavi olmaya gönderildi.
İkinci bir garip kıssa 1960’lı yıllara dayanıyor. 18 yaşındaki üç arkadaş bir gün ormanda uyuşturucu kullanıyorlar ve sonra değişik bir hayal görüyorlar. Üçünün de gördüğü düş, kasabanın her yerinin dumanla kaplanmış olmasıydı. Lakin uyuşturucu husus kullandıkları için gördükleri bu rüyayı şakaya vuruyorlardı ve ciddiye almıyorlardı.
Bu olayın akabinde, daima bayılıp tansiyon sorunu yaşadıkları için üç arkadaşa da epilepsi teşhisi konması epey değişikti. Doktora, gördükleri duştan bahseden üç arkadaş, taburcu olduktan sonra kasabadan dışlanmamak ismine bu tecrübelerinden kimseye söz etmedi. Bu üç arkadaşın yaşadıkları değişik tecrübelerin, yangından kurtarılan hastanede raporlarında mevcut olduğu sav ediliyor.
1961’in yaz aylarından birinde bu üç arkadaştan ikisi yüzerken boğuldu ve cesetleri tüyler ürpertici biçimde hiçbir vakit bulunamadı. Yeniden bir başka garip konu bu üç arkadaştan arta kalan son kişinin uyuşturucu kullanıp kasabayla ilgili değişik halüsinasyonlar görmeye devam etmesidir. Bu kişi, kafayı bulma olayını fazla kaçırdığı için hastaneye yatırıldı ve orada kasabada, başında üçgenden demir maske olan epey iri bir kişiyi gördüğünü söyledi.
Bu kişi, tabiplere bu yaratığımsı adamdan kaçtığını zira kendisini her halükarda öldüreceğini lisana getirdi ancak tabipler onu makaraya alıp buna pek inanmadı. Hatta en son kişinin yüksek ısrarları, hekimlerden birinin ”Peki bu adam seni nasıl öldürecek?” sorusunu sormasına neden oldu. O da ”Aziz Mary kilisesine gidersem beni öldüremez zira orası onun tek giremediği yer”, diye yanıt verdi. Bu kiliseyi ve üçgen başlıklı dev adamı birinci filmi izleyenler hatırlayacaktır.
Yangınlar, kasaba halkının felaketi oldu.
Yangın çıktıktan sonra on iki yaşındaki bir çocuk ve onun babaannesi, konutlarının art bahçelerinde oluşan 4 metrelik bir yarığın içine düştü. Çocuk, kuzeni tarafından fark edilip çukurdan çıkarılsa da karbonmonoksit soluduğu için sağlığı hayli makûs etkilenmişti. Babaannenin akıbeti hakkında ise net bir bilgi yok.
Yangın, lokal itfaiye gruplarının tüm eforlarına karşın durmadı.
Bu nedenle hükûmet yetkilileri, kasaba sakinlerinin güvenliği için kasabanın bir an evvel tahliye edilmesine karar verdi. Kasabanın havası, çıkan yangın kaynaklı oluşan karbonmonoksit salınımı nedeniyle kirli olduğu için insanların bu havayı soluduğunda olacakları bir düşününce bunun hayli yerinde bir karar olduğunu anlıyorsunuz. Yangından geriye kalan tek bina ise değişik biçimde Aziz Mary kilisesiydi. Kasabada kalan birkaç vatandaş da kendilerini kilise hizmetine adadılar ki esasen yapacak öteki bir işleri de yoktu.
Hatta kimi kaynaklara nazaran 1992, kimilerine nazaran 2002 yılında kentin posta kodu olan 17927 numaralı kod büsbütün iptal edildi. ABD hükûmetince kasaba büsbütün kayıtlardan silindi ve bu bölgeyle ilgili medyada katiyetle haber yapılmaması istendiği için Centralia’ya yayın yasağı getirildi. Bu bölgeyle ilgili evraklara erişim de tekrar hükûmetin müsaadesi olmadan maalesef mümkün değil.
Hayalet kasabaya dönen yere araştırma yapmak için giden 329 bireyden de bir daha hiç haber alınamamasındaki tuhaflığa ne demeli…
Bir de bu durumlardan sonra, sinemaya de mevzu olan kasaba civarındaki 61 numaralı otoban yolunda oluşan çökme ve çatlak üzere sorunlar nedeniyle yol büsbütün ulaşıma kapatıldı. Kayıtlara geçen farklı olaylardan biri de 2003 yılında civardan otomobiliyle geçen bir bayanın, mezarlığın önüne geldiğinde arabasının bozulmasıdır. Bayan yardım çağırmak için birilerini aradı ancak telefon çekmediği için ulaşamadı.
Sonra bu kişi, yolun sonunda polis istasyonu görüp kendisine yardım etmeleri için oraya gerçek yürür lakin istasyonun kapalı olduğunu, bir tek ışıklarının açık olduğunu fark eder. İstasyon camının buğusunu eliyle sildiğinde bir de ne görsün… İçeride oradan oraya gezinen tuhaf yaratıklar(!). Sonra koşarak oradan uzaklaşırken bir kamyona denk gelir ve böylelikle meskenine sağ salim ulaşabilir.
Oyunlara, sinemalara bahis olan Centralia’nın bu kadar gizemli olmasının nedeni, halen yetkililerin kesin bir açıklama yapmamış olması.
Yazar David DeKok, 1986 yılında bu kasabadaki yarıkların, Merkür’den daha sıcak ve Satürn’den daha zehirli olduğunu ifade etti.
Kaynaklar: Screen Rant, Britannica, History