Geleceğe gitmek fikri şu anki sahip olduğumuz teknoloji ile imkansız. Çünkü yapılan bilimsel çalışmalar, çoğunlukla falcılıkla özdeşleşen “geleceği görme” davranışı ile bağlı değil. Başlığı okuyunca ‘1 saniye sonrasını kestirim etmekte ne var?’ diyebilirsiniz fakat inanın iş o denli değil. Bilim dünyasında yapılan bu keşif ile birlikte çok kıymetli bir çağın kapısı aralanıyor: Geleceği varsayım etmek.
Ohio Eyalet Üniversitesinden araştırmacılar, ‘yeni kuşak rezervuar hesaplama’ ismini verdikleri ve kendileri geliştirdikleri bir yapay zekâ kullanarak zaman-mekansal (spatiotemporal) kaotik sistemlerin davranışlarını varsayım etmenin yeni bir yolunu buldular.
Windows 10 yüklü bir dizüstü bilgisayarda bile çalışabilen bir algoritma, geçmişteki karmaşık sorunlara bakıp gelecektekileri çözmeye çalışıyor:
Araştırmacılar, yeni algoritmalarını geçmişte birçok kere incelenen karmaşık bir sorun üzerinde test ettiler. Atmosferik bir hava durumu modelinin davranışını varsayım etmesi gereken bu yeni algoritma, birebir sorunu çözebilen klasik makine tahsili algoritmalarına kıyasla 400 ila 1.250 kat daha az eğitim verisi kullandı.
Üstelik algoritma, bunu çok daha az bir maliyetle başardı. Klasik makine tahsili algoritmaları üzere harika bilgisayarlar gerektirmeyen bu algoritma, Windows 10 işletim sistemine sahip bir dizüstü bilgisayarda bile çalıştırılabiliyor ve rakiplerine kıyasla 240.000 kat daha hızlı bir biçimde sonraki 1 saniyenin iddiasını yapabiliyor.
İyi tamam da bu ne işimize yarayacak?
Burada aslında kilit olay algoritmanın 1 saniye sonrasını iddia etmesi değil, zaman-mekansal kaotik sistemleri çok süratli bir formda çözebilmesi. Çünkü insan kalbi hücreleri bile olağan bir kalp atışından olağandışı derecede yüksek bir frekansa geçen kaotik zaman-mekansal şemalar sergiliyorlar.
Yani bu araştırmanın sonucunda yapay zeka ile birlikte gelecekte bir kalp hastalığını daha belirtileri göstermeden denetim altına alınabilir demek. Burada kalp hücreleri yalnızca bir örnek, zaman-mekansal kaotik sorunlara ve şemalara sahip çok fazla öge, gerçek dünyada mevcut. Hava durumu kestirimlerinden tutun rastgele bir eserin sorunu daha üretim evresindeyken anlaşılabilir. Yani özetle yapılan çalışmaların falcılıkla bütünleştirilen geleceği görme davranışıyla değil, teknolojiye ve endüstriye yönelik tahlillere odaklandığını söylemek mümkün.